maandag 13 februari 2012

Mijn gebruiksaanwijzing

Mensen zeggen vaak over andere mensen dat ze een gebruiksaanwijzing hebben. Dat je bij een getrouwd stel thuis komt en op een stoel gaat zitten, waarna de man van het huis je nog net niet bij je benen vastpakt om je van die stoel af te sleuren omdat het 'zijn stoel' is. Waarna de vrouw zegt: 'let maar niet op hem hoor, mijn man heeft soms een beetje een gebruiksaanwijzing.' En dan zeg jij maar: 'ach, iedereen heeft toch wel een beetje een gebruiksaanwijzing.' Maar dat ik dat dan zeg, dat heeft er nog nooit toe geleid dat ik ooit ook echt nadacht over mijn eigen gebruiksaanwijzing. Tot nu toe dan, want al schrijvende merk dat ook ik echt een gebruiksaanwijzing heb.

-Als ik slaap moet je me niet wakker maken.
-Als ik moe ben moet je me niet in de reden vallen als ik een verhaal vertel.
-Als ik moe ben moet je niet aan me zitten op wat voor manier dan ook, al mag je me wel masseren.
-Mensen mogen niet tikken of trommelen op tafels in mijn buurt.
-Mensen mogen nooit meeneuriƫn met muziek die wel op staat, of nog erger: met muziek die enkel op staat in hun hoofd.
-In mijn huis mag je wel zelf muziek opzetten, maar enkel muziek afkomstig van mijn iTunes en nooit mag je je eigen iPod in mijn muziekboxjes doen.
-Je mag nooit commentaar geven op mijn interieur.
-Mensen moeten ook afentoe iets aan mij vragen.
-Mensen mogen niet zomaar aan mijn telefoon zitten.
-Mensen mogen niet zomaar heel lang op mijn laptop.
-In mijn huis moeten mensen hun jas bij de jassen in de gang leggen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten